Η απάντηση της ΠΟΣΥΦΥ στην προκλητική επίθεση που δέχθηκε.
Θεσσαλονίκη 15.11.2017
Αριθμ. Πρωτ. 47 /2017
Προς :
– Επικεφαλή ιστoσελίδας www.militaire.gr Καρβουνόπουλο Πάρη.
Κοιν:
Ενώσεις – Μέλη μας
Θέμα : « Αποκατάσταση της αλήθειας για το ποιοι είναι οι συνοριοφύλακες»
Με ιδιαίτερη θλίψη και αγανάκτηση, αναγνώσαμε στον ιστότοπο www.militaire.gr την 7/11/2017 και στη στήλη του αρθρογράφου σας κ. Κων. Φράγκου κείμενο – άρθρο για το ποιοι είναι οι συνοριοφύλακες.
Καθόσον ο συγκεκριμένος ιστότοπος είναι ευρέως γνωστός και αναγνώσιμος και από την δική μας κατηγορία ενστόλων, οι διαμαρτυρίες για το συγκεκριμένο άρθρο ήταν καθολικές από τους αναγνώστες – συναδέλφους μας.
Οφείλουμε προς αποκατάσταση της αλήθειας να σας ενημερώσουμε πως οι συνοριοφύλακες προσλήφθηκαν από το 1999 έως και το 2003 σε Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο, Θεσσαλία, Κέρκυρα και Αττική. Ο σχεδιασμός για την γεωγραφική κατανομή και ο διαχωρισμός της Ελληνικής Επικράτειας σε Ζώνες ( Α’ Ζώνη – Παραμεθόρια, Β’ Ζώνη – όμοροι νόμοι των ακριτικών, Γ Ζώνη ενδοχώρα ) διαμορφώθηκε σύμφωνα με τις τότε ανάγκες λόγω των μεταναστευτικών πιέσεων αλλά και της διαχείρισής τους. Οι μεταναστευτικές πιέσεις από την ελληνοαλβανική μεθόριο, αφροασιατών από τη Θράκη, αλλά και η διαχείρισή τους στο εσωτερικό της χώρας, επέβαλαν την πρόσληψη ενός εξειδικευμένου συνόλου που θα απασχολούνταν μέσω των Υπηρεσιών Συνοριακής Φύλαξης και Δίωξης Λαθρομετανάστευσης για την φύλαξη των συνόρων, την διαχείριση αυτών των ροών αλλά και των ελέγχων που απαιτούνταν στο εσωτερικό της χώρας ( βλ Αττική).
Τα κριτήρια επιλογής ήταν εναρμονισμένα στα πρότυπα ΑΣΕΠ και οι άνδρες όφειλαν να έχουν εκπληρώσει τη στρατιωτική θητεία τους και μάλιστα με προτεραιότητα στις ειδικές δυνάμεις και των εφέδρων αξιωματικών.
Δεν είναι τυχαίο, πως το μορφωτικό επίπεδο των προσληφθέντων ήταν κατά πολύ υψηλότερο από το μέσο όρο. Πάνω από το 30% των συνοριοφυλάκων είναι απόφοιτοι Ανώτατης (ΑΕΙ) και Τεχνολογικής (ΤΕΙ) εκπαίδευσης.
Με προηγούμενη απασχόληση στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα και με ένσημα αρκετών ετών ήταν οι περισσότεροι που προσλήφθηκαν στην Ελληνική Αστυνομία με το νέο θεσμό του συνοριοφύλακα.
Από τότε έως σήμερα, το έργο των συνοριοφυλάκων είναι γνωστό και καταξιωμένο από την ίδια την κοινωνία και δεν χρειάζεται να αναφερθεί ένας συνδικαλιστικός φορέας σε αυτό για να υπερασπιστεί την χρησιμότητα και την προσφορά αυτής της κατηγορίας προσωπικού.
Ακόμη και σήμερα και μετά την ομογενοποίηση με το υπόλοιπο αστυνομικό προσωπικό που επήλθε το 2009, στην πλειοψηφία τους οι συνάδελφοί μας υπηρετούν στις Υπηρεσίες Συνοριακής Φύλαξης και Διαχείρισης Μετανάστευσης σε όλη την ηπειρωτική και νησιωτική χώρα όπου είναι απαραίτητη η παρουσία τους. Στελεχώνουμε και βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή σε όποια υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ και αν υπηρετούμε.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω που είναι αδιαμφισβήτητα, αδυνατούμε να κατανοήσουμε εκφράσεις όπως « …ανάγκη τακτοποίησης μερικών αργόσχολων, πρασινοφρουρών, αφισοκολλητών…», «…έγιναν καμαριέρηδες, κηπουροί..» που προσβάλλουν τον καθένα μας χωριστά αλλά και τον θεσμό που υπηρετούμε.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οφείλεται σε άγνοια η τοποθέτηση «…οι “συνοριοφύλακες” πριν καν υπηρετήσουν στα σύνορα επί 6μηνο μετατέθηκαν στην ενδοχώρα και κυρίως στην Αττική, όπου διετέθησαν, βασικά, στη φύλαξη “προσωπικοτήτων”, της κακιάς ώρας..», αφού για 13 έτη οι συνάδελφοι μας είχαν αμετάθετο, αλλά και επιπρόσθετα υπηρετούσαν στον τόπο τους. Ακόμη και σήμερα, οι συνάδελφοί μας που μετατέθηκαν μετά από χρόνια στην Αττική ίσως δεν φτάνουν καν διψήφιο νούμερο !.
Στη μνήμη των συναδέλφων μας που έχασαν την ζωή τους πάνω στο καθήκον για να υπερασπισθούν την Πατρίδα και να προάγουν το αίσθημα ασφαλείας στη Χώρα μας, α π α ι τ ο ύ μ ε την αποκατάσταση της αλήθειας από τον συντάκτη του εν λόγου άρθρου και τη δημόσια συγνώμη σε έναν ολόκληρο κλάδο που επί 19 χρόνια δίνει έναν άνισο αγώνα, με ελάχιστα και απαρχαιωμένα μέσα τις περισσότερες φορές αλλά και με πενιχρές αποδοχές, για την φύλαξη των συνόρων και την προάσπιση του αισθήματος ασφαλείας σε ολόκληρη την επικράτεια.
Επειδή οι εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν από τον αρθρογράφο είναι άκρως προσβλητικές για τους θανόντες αλλά και τους εν ζωή συναδέλφους μας, που θίγουν την υπόληψη και την αξιοπρέπεια μας, ως Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνοριακών Φυλάκων επιφυλασσόμεθα κάθε νομίμου δικαιώματος για την αποκατάσταση της αλήθειας.
Ανάρτηση στο www.militaire.gr:
7/11/2017 – www.militaire.gr
Διαξιφισμοί
(Ειδησούλες και σχόλια ατάκτως ερριμμένα)
Από τον Κων. Φράγκο
“ Συνοριοφύλακες
Προ αρκετών ετών, επί Πασοκρατίας, προέκυψε η ανάγκη τακτοποίησης μερικών αργόσχολων, πρασινοφρουρών, αφισοκολλητών κ.λπ. Λύση; Το Κράτος! Τους προσέλαβαν με συνοπτικές διαδικασίες, τους ονόμασαν συνοριοφύλακες και τους έστειλαν στην μεθόριο για να την φυλάνε. Έξοχα… Την συνταγή αυτή συνέχισε η ΝΔ.
Όλοι, μα όλοι, οι “συνοριοφύλακες” πριν καν υπηρετήσουν στα σύνορα επί 6μηνο μετατέθηκαν στην ενδοχώρα και κυρίως στην Αττική, όπου διετέθησαν, βασικά, στη φύλαξη “προσωπικοτήτων”, της κακιάς ώρας. Έγιναν καμαριέρηδες, κηπουροί κ.λπ.
Αργότερα, ο τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ Βύρων Πολύδωρας διόρισε 7.000 “αγροφύλακες”, σε μια Αγροφυλακή που δεν υπήρχε. Τα καλά αυτά παιδιά βρήκαν θεσούλες σε διάφορες υπηρεσίες του δημοσίου. Να και γιατί φθάσαμε εδώ πέρα. Ο κ. Ν. Τόσκας δεν ρίχνει μια ματιά στο θέμα; Πού είναι οι συνοριοφύλακες;
(Αφορμή για το σχόλιο είναι μια εκπομπή στην ΕΡΤ2 όπου ένας κλαριντζής στην Καρδίτσα δήλωνε: Είμαι μουσικός, αγρότης και συνοριοφύλακας!). “